loading...
عاشقانه ها
sadegh-m.ra بازدید : 141 یکشنبه 09 فروردین 1394 نظرات (0)

 

هوا سرد است

 

نبودنت  بی امان می بارد

 

و

 

من در سخت ترین زمستان عمرم گیر کرده ام …

 

.

 

.

 

.

 

باران بهانه بود

 

تا تو زیر چتر من

 

تا انتهای کوچه بیایی

 

و دوستی مثل گلی شکوفه کند…

 

.

 

.

 

.

 

هیچ وقت حرفایی رو که

 

مردم موقع عصبانیت می زنن فراموش نکن

 

چون حقیقته !

 

.

 

.

 

.

 

زور که نیست !

 

وقتی نمی خواهی ام

 

آسمان را هم به زمین بدوزم

 

نمی آیی ،

 

تمام شعرهای عالم را هم که خرج کنم

 

مصرعی دوستم نخواهی داشت

 

کلمه ای …

 

حتی حرفی به یادم نخواهی آورد

 

زور که نیست !

 

.

 

.

 

.

 

هنوز گم می شوم

 

در هر خاطره ای که تو در آن پیدا می شوی

 

.

 

.

 

.

 

لحظه ها تنها مهاجرانی هستند که

 

هرگز باز نخواهند گشت

 

هرگز !

 

.

 

.

 

.

 

کویرم کرد

 

ابری که دلش جای دیگری گیر بود …

 

.

 

.

 

.

 

آری ، آمدن دلیل می خواهد

 

ماندن بهانه و رفتن هیچکدام …

 

.

 

.

 

.

 

در انتهای نگاهت کلبه ای خواهم ساخت

 

تا نگویی : “از دل برود هر آنکه از دیده برفت”

 

.

 

.

 

.

 

آخرش هم رفتی و

 

هزار بهانه به دست این غروب لامروت دادی

 

.

 

.

 

.

 

خیر و شر هر عمل کز آدمی سر می زند

 

مزد اعمالش بزودی پشت در ، در می زند

 

.

 

.

 

.

 

هر سال در روز تولدم

 

شمع های بیشتری برام اشک می ریزند

 

.

 

.

 

.

 

می گفت :

 

“هیچ کس مثل من زخمهات رو از بَر نیست”

 

راست می گفت …

 

.

 

.

 

.

 

من با تو چقدر ساده رفتم بر باد

 

تو نام مرا چـــــه زود بردی از یاد

 

من حبه ی قند کوچکی بودم که

 

از دست تو در پیاله ی چای افتاد

............................................................................................................................

مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب

کد امنیتی رفرش
اطلاعات کاربری
  • فراموشی رمز عبور؟
  • نویسندگان
    آرشیو
    نظرسنجی
    نظر شما در رابطه با وبلاگم چیه؟؟؟
    صفحات جداگانه